"το βασίλειό μου για ένα άλογο" είπε ο βασιλιάς Ριχάρδος στο ομώνυμο έργο του Σαίξπηρ, όταν επιζητούσε τρόπο να ξεφύγει.

το βασιλειό μου για μια θέση, μια θεσούλα στο δημόσιο: αυτό ήταν το σύνθημα που μας γαλούχησε έναν αιώνα νεοελληνικού κοινωνικού βίου. Η πολιτική των πελατειακών σχέσων των κομμάτων στην Ελλάδα.

Να τι γράφει ο Ρίτσος στην Ανυπόταχτη πολιτείααμέσως μετά τη λήξη του Εμφυλίου πολέμου:

ο μικροαστισμός και η αναξιοκρατία: οι πελατειακές σχέσεις του μετεμφυλιακού κράτους με αποκλειστικό άξονα την εθνικοφροσύνη.

[…]

Ουρά στους προθάλαμους των υπουργείων,

ζητώντας προτεραιότητα, ξεγελώντας, δωροδοκώντας-μια πρώτη

θέση-

Πολυθεσίτες στα γραφεία τους-στο στίλβωμα του τραπεζιού κα-

θρεφτισμένες

κίτρινες, μακρουλές μορφές ανέργων,

το μελανοδοχείο γυμνή μασέλλα-

υπουργοί γυαλίζοντας τα παράσημά τους με τη στάχτη της πυρ-

καϊάς-

αντίκρυ στη στέγη ακουμπάει τη γροθιά του ο ήλιος

κι η ουρά να διαμαρτύρεται-κανείς να μην αφήνει τη θέση

του. –Πώς να ζήσετε;